Rozważania na temat miedzi

Czy picie wody z miedzianych rur jest bezpieczne? Poważnym zagrożeniem dla jakości wody w budynkach komercyjnych i mieszkalnych jest korozja rur wykonanych z miedzi. Niedawne badania przeprowadzone w budynku szkolnym w Wielkiej Brytanii w Szkocji wykazały obecność miedzi w wodzie pitnej. Może to prowadzić do powstania niebezpiecznej dla zdrowia „mętnej i niebieskiej wody”.

Badanie to zostało przeprowadzone przez Inspektorat Wody Pitnej (Drinking Water Inpectorate), który potwierdził, że użycie rur miedzianych zwiększa prawdopodobieństwo wytworzenia się szkodliwej „niebieskiej wody”. Ma to negatywny wpływ na zdrowie, ponieważ spożywanie tej wody może powodować nudności i problemy żołądkowe.

Bez zastosowania technologii rentgenowskiej ciężko jest potwierdzić prawidłowe połączenie miedzianej rury ze złączką. Instalatorzy często zaznaczają rurę po wykonaniu połączenia, aby pokazać jego głębokość. Nie jest to jednak profesjonalna metoda weryfikacji prawidłowego połączenia.

Biorąc pod uwagę ilość połączeń rurowych w projektach komercyjnych, sprawdzanie instalacji za pomocą technologii rentgenowskiej może być bardzo kosztowne. Ten sposób jest czasochłonny, a podczas sprawdzania szczelności instalacji nie mogą być wykonywane żadne inne prace.

Niektórzy twierdzą, że sprawdzanie szczelności instalacji nie jest konieczne. Jednak czy warto ryzykować przeciekiem instalacji z powodu nieprawidłowego montażu?

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanowym w Iowa, w USA wykazały, że spożywanie wody, w której znajdują się cząsteczki miedzi ma powiązanie z zapaleniem i uszkodzeniem komórek nerwowych w tkance mózgowej. Udowodniono, że woda z cząsteczkami miedzi ma związek z występowaniem chorób neurologicznych takich jak choroba Parkinsona czy choroba Alzheimera.

Inne badania wykazały podobne skutki uboczne. Testy przeprowadzone na Uniwersytecie Rochester w Nowym Jorku, USA pokazały, że mózg osoby, która piła znaczące ilości wody z cząsteczkami miedzi, miał trudności z pozbyciem się białka zwanego amyloidem. Wykazano, że beta-amyloid ma silny związek z chorobą Alzheimera.

Warto pamiętać, że badania przeprowadzone w tej dziedzinie są niejednoznaczne, chociaż ostatnie ustalenia sugerują, że mogą istnieć wyżej wspomniane powiązania.

Z opinii kontrahentów Uponor dotyczących warunków prac na placu budowy wynika, że większość z nich uważa względy bezpieczeństwa i zdrowia za najważniejsze, dlatego niechętnie zlecają prace takie jak lutowanie.

Ich wahania są całkowicie uzasadnione, ponieważ badanie przeprowadzone przez Zurich Insurance wykazało, że prace przy wysokich temperaturach są odpowiedzialne za ok. 15% pożarów mających miejsce na budowie. Pomimo tego, instalatorzy nadal uważają lutowanie za jedną z najbardziej popularnych metod łączenia rur miedzianych.

Ostatnio przeprowadzono niezależne badania, za które odpowiadało Europejskie Stowarzyszenie Rur i Złączek z Tworzyw Sztucznych (TEPPFA). Dotyczyły one porównania rur miedzianych z rurami z tworzywa sztucznego (PEX/MLC) w całym cyklu ich życia. Wyniki pokazały, że rury PEX/MLC są mniej szkodliwe dla środowiska niż miedź, ponieważ są lżejsze i zmniejszają obciążenia produkcyjne, transportowe oraz utylizacyjne.

Co więcej, proces ekstrakcji miedzi jest znacznie bardziej energochłonny, a rury z niej wyprodukowane mają znacznie krótszy cykl życia w porównaniu z rurami PEX/MLC.

Jedną z największych zalet rur Uponor jest to, że pomimo bardzo małej wagi oferują one najwyższą jakość i wytrzymałość.